Plant een appelboompje

Soms denk ik dat. Dat het leven geen nut heeft. Als ik met open ogen op de morgen wacht, heb ik wel eens deprimerende gedachten. Dat alles maar door gaat... tot er op een dag een eind aan komt en ik er niet meer ben.

Zo wil ik niet denken want elke dag is een geschenk van God. Ik wil het leven vieren en ik bedenk dat ik dat het beste kan doen, door iedere nieuwe dag in Gods handen te leggen. Weg met die deprimerende gedachten! Maarten Luther zei: 

Als ik wist dat de wereld morgen zou vergaan, zou ik vandaag nog een appelboompje planten!

Op die manier omhelsde hij het leven. Dat wil ik ook. Het leven omhelzen. Genieten van het mooie geschenk.  Ik schreef er hier al eerder over. 

Teken van hoop
Het gaat erom dat ik me niet laat beheersen door narigheid en ellende. Ik kan de misère in de wereld niet tegenhouden maar ik kan wel een appelboompje planten. 

Zo'n appelboompje is een teken van hoop. Het kan van alles zijn. Je kind knuffelen, iemand verrassen, voor een sponsorkindje zorgen, een maaltijd brengen bij iemand die het moeilijk heeft, naar iemand glimlachen...

Heb je naar jouw gevoel echt geen appelboompje om te planten? Strooi dan heel voorzichtig wat zaadjes om je heen. Kleine vreugdezaadjes, waaruit mooie bloemen groeien. Laat je licht schijnen. Durf te leven. Je bent kostbaar!

Een kostbaar stukje glas

Deze week heb ik de zolder schoongemaakt. Nu mijn dochter op kamers woont, versloft en verstoft de vliering. Het begon er zelfs te stinken. De oorzaak vond ik snel: een volle prullenbak en twee rotte mandarijnen in een mandje.

Herinnering koesteren

Ik stof. Ik sop. Als ik mijn ogen dicht doe zie ik mijn dochters voor me. Zij sliepen hier. Ik hoor hen kletsen, zingen, gitaarspelen, fluiten. Ik herinner me dat ik onder hun bed moest kijken omdat ze bang waren. Het is allemaal voorbij gegaan. Mijn meiden zijn het huis uit. Wat overblijft is de herinnering, die ik koester in mijn hart.

Stukje glas

Onder de centrale verwarming stoot ik tegen een stukje glas. Bijna schiet het in de stofzuiger. Ik buk me om het te pakken en maak het schoon. Als ik het tegen het licht houd zie ik dat er een prachtig tekst  in staat gegraveerd: Love never fails. Mijn dochter zal blij zijn dat ik het gevonden heb! Dit was het eerste cadeautje dat ze kreeg van haar vriend. Ze was het kwijt. Dit kostbare stukje glas.

Love never fails

Alles gaat voorbij. Seizoenen wisselen. Ook in mijn leven. Tegelijk groeit in mij het besef dat de liefde nooit vergaat. Ons liefdesplantje kan haar kopje laten hangen. Soms wordt het vertrapt of krijgt te weinig voeding. Maar ooit zal het weer opbloeien en vruchten dragen. Love never fails.

zij bedekt alle dingen,

zij gelooft alle dingen,

zij hoopt alle dingen,

zij verdraagt alle dingen.

 

 

Vrij als een veertje in de lucht

Soms voel ik me net als dit veertje. Gevangen in een plakkerig web. Ik ben gemaakt om te vliegen maar zit vast. Moeilijke dagen, vervelende momenten en lastige herinneringen drukken me naar beneden. Het lukt me niet om mezelf te bevrijden uit het web dat mij vasthoud. De draden zijn zo kleverig en vies! Een deel van mij is gebroken. Ik wil huilen.

Bijschrift toevoegen

Zijn boog in de wolken

Gelukkig is er iets wat hoop geeft. God tekent Zijn boog in de wolken. Hoe donker het ook kan is ... er is altijd een regenboog. Ook in donkere seizoenen. Terwijl ik omhoog kijk naar de prachtige kleuren, denk ik: Nee, ik ben geen willoos veertje in het web van mijn omstandigheden. Ik geloof dat er meer is in het leven dan ik met  mijn oog kan zien. Meer dan ik met mijn gevoel ervaar. Ik geloof in God.

Een leeg web

Inmiddels is het spinnenweb weer helemaal leeg. De wind heeft het veertje meegenomen ergens anders heen. Terwijl ik een uurtje geleden een foto maakte van het lege web, dacht ik aan de woorden die David lang geleden dichtte:

 De strik is gebroken en wij zijn ontkomen. 

Een leeg web. Want de ruwe kant van het leven heeft niet het laatste woord. Onze Hogepriester Jezus Christus voelt mee met mijn zwakheden. Hij weet af van de dingen die mij bang en moedeloos maken. Hij laat ze toe en vaak snap ik niet waarom. Ik hoef het niet te weten. Maar één ding weet ik wel: als Hij mijn Verlosser is, ben ik eigenlijk al helemaal vrij! Vrij als een veertje in de lucht - zwevend op de wind.

Geniet jij ook zo van de regenboog?

Ik vind het geweldig!