Ik heb een boek geleend bij de bibliotheek: Kom als je dorst hebt. Het is echt een verfrissend boek. Het is een soort oproep aan christenen om te groeien in hun geloofsleven. Iets trof me en ik was de hele week van plan om erover te schrijven. Maar het wilde niet lukken. Tot vanmiddag ...
In de wachtkamer
Voordat ik over de wachtkamer begin, wil ik jullie mee laten lezen in het boek van Max Lucado. Thema is: Maak je je zorgen? Dat hoeft niet!
...misschien heb je zojuist een beker met zorgen aangereikt gekregen. Wat ga je daar nu mee doen? Je kunt uit een tweetal potten kiezen om die beker in leeg te gooien. Je kunt slecht nieuws in de pot met zorgen doen en de lepel eruit halen. Laat het stoven. Ga een poosje kniezen en een tijdje tobben. Het zal niet lang duren voor je een verrukkelijke pot pessimisme hebt klaargemaakt. Wat zou je denken van een ander optie? De pot met gebed. Geef het probleem aan God en zeg: Ik aanvaard Uw heerschappij. Er komt niets op mijn pad zonder dat het eerst langs U is gekomen. Roer daar nog eens een gezonde portie dankbaarheid doorheen (...) Je zorgen maken is een keuze, geen opdracht. Ga bidden. Richt je minder op de problemen die voor je liggen en meer op de overwinningen die achter je liggen. Doe wat jij moet doen, dan doet God wat Hij beloofd heeft. Hij zal je hart met zijn vrede bewaken ... een vrede die alle verstand te boven ...
Om op die wachtkamer terug te komen. Ik zat in de wachtkamer van radiologie vanmiddag en wachtte tot ik aan de beurt was. Een ouder stel liep langs me heen. Zij waren net klaar. De vrouw zei tegen haar man: Nu zou ik wel een potje willen huilen. Zo zielig. Even werd ik heel zenuwachtig. Mijn gedachten sloegen op hol. Stel je voor dat ... Heel beslist stopte ik daar mee. Ik gaf mezelf een reprimande. Want ... er komt niets op mijn pad zonder dat het eerst langs Hem is gekomen. Vrij snel was ik aan de beurt en de echo van mijn schouder duurde maar een half uur. Toen mocht ik weer naar buiten; mijn vrijheid tegemoet. Ik probeer die twee potten van Max Lucado echt in mijn gedachten te houden!
Verder
En verder heeft de jongste nu eindelijke vakantie. Het zwembad staat de hele week buiten, de bloemen bloeien in de voortuin en de zon schijnt alle dagen.
Dat is genieten!
Fijne zomerperiode! Ik neem een kleine blogpauze.
Tot er weer een blog kriebelt, waar ik geen nee tegen durf te zeggen.
Fijne zomerperiode! Ik neem een kleine blogpauze.
Tot er weer een blog kriebelt, waar ik geen nee tegen durf te zeggen.